De economie zit in de lift, dit najaar  een hoop opdrachten, dingen gaan goed. Voor je het weet zit je weer in de stroomversnelling en is het Kerst. Ik liep deze week met de vraag rond of het vanzelfsprekend is om in dat bootje te stappen en de tijd weer op een prettige manier voorbij te zien gaan.

Woensdagavond ging ik naar de yogales. En wat vaker gebeurde: mijn yogalerares lijkt soms telephatische gaven te hebben. We deden een aantal meditaties met als thema: waar gaat het nu om in je leven? Wat vind je nu echt belangrijk en wat bezielt je nu echt?

We mediteerden aan het begin van de avond in een prettige stille ruimte. En tijdens dacht ik aan de vragen die aan ons waren gesteld. Eigenlijk kwam er niet echt een antwoord. Maar ik voelde me vredig, prettig en op een of andere manier was het nadenken over de vraag wat mij nu bezield al een inspirerende bezigheid.

Ik weet niet of er echt een concreet antwoord komt die najaar. Maar de vraag alleen al blijf ik mijzelf stel bij de dingen die ik doe is: “wat bezielt me nu echt?”